به گفته حامیان محیط زیست، ابزاری که با هوش مصنوعی (AI) برای تشخیص تفاوت بین سنجابهای خاکستری و قرمز آموزش دیده، میتونه واقعاً یک تغییر بزرگ ایجاد کنه.
توسعهدهنده این سیستم که اسمش Squirrel Agent هست، میگه که این ابزار روی هزاران تصویر از سنجابها آموزش دیده و به همین خاطر میتونه با دقت 97 درصد اونها رو تشخیص بده. بعد میشه از این سیستم برای کنترل خودکار دسترسی به خوراکدهندههای سنجاب استفاده کرد؛ یعنی فقط سنجابهای قرمز میتونن به خوراکدهندههایی که غذا دارن دسترسی پیدا کنن و سنجابهای خاکستری فقط میتونن به خوراکدهندههایی برن که غذاشون با خمیر ضد بارداری جایگزین شده.
مککلنگان، یکی از بنیانگذاران Genysys Engine که این ابزار رو ساخته، میگه که این واقعاً یه نمونه عالی از قابلیتهای هوش مصنوعی هست.
هوش مصنوعی در دست حامیان محیط زیست
Squirrel Agent الان داره تو سایتهای مختلف بریتانیا با همکاری پنج موسسه خیریه حیات وحش تست میشه. Genysys Engine امیدوار هست که این تکنولوژی نه تنها برای سنجابها، بلکه برای سایر گونههایی که به نظارت دیجیتالی پیشرفته نیاز دارن، بهطور گستردهتری استفاده بشه.
ایان گلندینینگ، یکی از اعضای گروه حفاظتی سنجابهای قرمز شمالی که تو این آزمایش شرکت کرده، به بیبیسی گفت که برای حفاظت از این حیوانات، نیاز فوری به کمک فناوری داریم.
خطر قرمز
حالا بریم سراغ خطراتی که سنجابهای قرمز رو تهدید میکنه. سنجابهای خاکستری به شدت مسئول کاهش تعداد سنجابهای قرمز هستن. این موضوع به خاطر اینه که تعداد سنجابهای خاکستری خیلی زیاده و همچنین این که اونها میتونن ویروسی رو حمل کنن که نسبت بهش مصونیت دارن، ولی برای سنجابهای قرمز کشندهست. این سنجابها حدود 200 سال پیش به بریتانیا اومدن.
آقای گلندینینگ که حامی محیط زیسته، توضیح داد که سنجابهای قرمز تو اسکاتلند و ایرلند زیاد هستن و جمعیتهای جزیرهای مثل آنگلسی و جزیره وایت هم دارن. اما تو سرزمین اصلی انگلستان و ولز اوضاع خیلی بد هست و اگه نتونیم این روند رو معکوس کنیم، سنجابهای قرمز منقرض میشن.
حفظ سنجابهای قرمز کار سختی هست چون با این که اسمشون قرمزه، همه سنجابهای قرمز واقعاً قرمز نیستن! نشانههای دیگهای مثل دم، گوشها، اندازه و وزن هم وجود داره که میتونه اونها رو از سنجابهای خاکستری که جمعیت غالب هستن، متمایز کنه، حتی اگه هم رنگ باشن.
تشخیص این موارد برای ناظران انسانی زمانبره، اما Squirrel Agent از قدرت هوش مصنوعی استفاده میکنه تا همه این نشانهها رو سریع تحلیل کنه و با دقت بالا تشخیص بده کدوم سنجاب کدومه. بعد میتونه به طور خودکار تصمیم بگیره که آیا باید به سنجابها غذای اضافی بده تا شانس زنده موندنشون رو افزایش بده یا با هدایتشون به سمت داروهای ضد بارداری، احتمال تولیدمثلشون رو کاهش بده.
با یک سبیل
Genysys Engine میگه که گام بعدی تو پیشرفت این فناوری، فقط تمایز بین انواع سنجابها و شناسایی حیوانات منفرد نیست. مککلناگان توضیح میده که این کار با تمرکز روی سبیلهای سنجابها انجام میشه، چون هر سبیلی برای خودش منحصر به فرده. او میگه: «سبیلها مثل اثر انگشت انسان هستن.»
با تمایز بین نوک سبیل هر سنجاب و همچنین پایه و طولشون، او امیدوار هست که هوش مصنوعی بتونه به متخصصان حیات وحش کمک کنه تا بتونن هر کدوم از اعضای جمعیت رو ردیابی و نظارت کنن. او که از حامیان محیط زیسته، ادامه میده: «به مرور زمان، این دادهها جمعآوری میشن و به دانشمندان و محققان این امکان رو میدن که بتونن خانوادهها رو ردیابی کنن.»
نمونههای دیگهای هم از توانایی هوش مصنوعی برای پردازش حجم زیادی از دادهها به سرعت وجود داره که برای حامیان محیط زیست خیلی مفیده. مثلاً، صندوق جهانی حیات وحش (WWF) از این فناوری استفاده کرد تا میلیونها عکس از مناطق وسیعی در استرالیا که به خاطر آتشسوزیها آسیب دیده بودن رو تحلیل کنه و مکانهایی رو پیدا کنه که حیوانات هنوز توش زنده موندن.
منبع : bbc