دانلود زیگپ 
اگر تا به حال در تماشای فیلم‌های علمی تخیلی فکر کرده‌اید که «اگر هوش مصنوعی به اندازه شبیه به انسان‌ها در دنیای ما وجود داشتند، چه می‌شد؟»، احتمالاً فیلم «The Creator» می‌تواند به شما پاسخ جالبی بدهد.
این فیلم، به کارگردانی گرت ادواردز، که به خاطر توانایی‌اش در خلق جهان‌های بصری خیره‌کننده شناخته می‌شود، یک داستان جذاب و دیدنی از آینده را با محوریت هوش مصنوعی (AI) ارائه می‌دهد. اما پیش از آن که امیدوار باشید به بررسی عمیق مسائل مربوط به هوش مصنوعی، بیایید نگاهی به نحوه پردازش این موضوع در فیلم داشته باشیم.
داستان فیلم: «The Creator» چیست؟
فیلم «The Creator» ما را به آینده‌ای می‌برد که در آن هوش مصنوعی نه تنها یک خیال علمی تخیلی است، بلکه بخشی از جامعه به شمار می‌آید. این موجوداتِ هوش مصنوعی که به آن‌ها «Simulants» گفته می‌شود، مشاغل، خانواده‌ها و حتی دین‌های خود را دارند. تصور کنید این ربات‌ها به اندازه همسایه‌های دوست‌داشتنی ما در جامعه وجود دارند و می‌توانند همه چیز را از پخت و پز تا تربیت فرزندان انجام دهند.
داستان فیلم زمانی شروع می‌شود که انفجار هسته‌ای در لس‌آنجلس به Simulants نسبت داده می‌شود و این امر باعث می‌شود که ایالات متحده جنگی علیه آن‌ها اعلام کند. شخصیت اصلی، Joshua Taylor (با بازی John David Washington)، به دنبال یافتن خالق این موجوداتِ هوش مصنوعی است که ممکن است کلید پایان دادن به این درگیری باشد.
نقش AI در فیلم: نمایشی متفاوت از موجوداتِ هوش مصنوعی
در این فیلم، برخلاف داستان‌های معمولی که در آن‌ها ماشین‌ها به عنوان تهدیدی برای بشر معرفی می‌شوند، «The Creator» دیدگاه متفاوتی را ارائه می‌دهد. اینجا، AI (هوش مصنوعی) به عنوان اقلیت تحت تهدید قرار دارد و در معرض نابودی توسط دولت قدرتمند قرار دارد.
این فیلم، جایگاه معمولی داستان‌های قیام ماشین‌ها را تغییر می‌دهد و به جای آن، به مبارزه AI برای حفظ حق زندگی و نمایش نقش انسان‌ها به عنوان متجاوزان می‌پردازد. این رویکرد، نگاهی تازه به داستان‌های علمی تخیلی می‌دهد و باعث می‌شود تا ما به مسائلی متفاوت فکر کنیم.
چشم‌انداز بصری و پیام اجتماعی
اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، زیبایی بصری فیلم است. «The Creator» یک نمایش بصری شگفت‌انگیز است. شهرهای آینده‌نگر، تکنولوژی پیشرفته و نبردهای عظیم، همه و همه به زیبایی در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند. کارگردانی Edwards باعث شده تا هر صحنه پر از جزئیات باشد و جهان فیلم به قدری فراگیر و جذاب به نظر برسد که ممکن است شما را در وهله اول به فکر کردن درباره داستان فیلم وا ندارد.
اما در این میان، نکته‌ای جالب وجود دارد. فیلم به طور عمیق به بررسی مکالمات معاصر درباره AI نمی‌پردازد. بلکه از AI به عنوان یک استعاره برای مسائل بزرگ‌تر استفاده می‌کند—یعنی امپریالیسم آمریکایی و تمایل به از بین بردن هر چیزی که به عنوان تهدید تلقی می‌شود. به عبارت دیگر، فیلم بیشتر شبیه یک بازآفرینی تکنولوژیک از جنگ ویتنام است که در آن AI به جای ویتنامی‌ها به تصویر کشیده شده‌اند. این رویکرد ممکن است برای کسانی که به دنبال بررسی عمیق فلسفی AI هستند، کمی ناامیدکننده باشد، اما به فیلم یک زاویه جدید و تازه می‌دهد.
تفاوت‌ها و پیام‌های اصلی
نکته جالب دیگر این است که ربات‌های فیلم «The Creator» به شکل سنتی نیستند. آن‌ها به صورت «بیگانه‌هایی» با ویژگی‌های انسانی به تصویر کشیده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند دین داشته باشند، خانواده تشکیل دهند و حتی مردگان خود را دفن کنند. این انسان‌سازی هوش مصنوعی ممکن است هدف فیلم از ایجاد پرسش‌هایی درباره معنای واقعی انسان بودن باشد. شاید یک سوال از هوش مصنوعی این باشد که آیا واقعاً با ما تفاوتی دارند؟ فیلم به این سوال به شکلی متفاوت پاسخ می‌دهد.
نتیجه‌گیری: لذت از زیبایی‌های بصری و داستانی تازه
اگر شما به دنبال بررسی عمیق AI و آینده آن هستید، ممکن است «The Creator» نتواند انتظارات شما را برآورده کند. این فیلم بیشتر بر روی روایت هیجان‌انگیز و استفاده استعاری از هوش مصنوعی و ابزار هوش مصنوعی برای بررسی مسائل اجتماعی تمرکز دارد. با این حال، «The Creator» نمونه‌ای عالی از این است که چگونه علمی تخیلی می‌تواند از عناصر آشنا— مانند AI (هوش مصنوعی) —برای کاوش در موضوعات بزرگ‌تر استفاده کند. این فیلم تجربه‌ای بصری و سرگرم‌کننده ارائه می‌دهد و قطعاً ارزش دیدن دارد. پس اگر به دنبال یک فیلم زیبا و متفاوت با یک داستان تازه و جذاب هستید، این فیلم می‌تواند گزینه‌ای عالی برای شما باشد.
منبع:
