مدیر عامل انویدیا میگه که کشورها نمیتونن این فناوری رو از دست بدن، اما هوش مصنوعی مستقل و تحت کنترل دولت، میتونه خطرناک باشه.
پادشاه دانمارک به تازگی ابررایانه کشورش رو به برق وصل کرده و جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا هم کنارش هست. سیستم هوش مصنوعی جدید دانمارک به اسم “Gefion” نامگذاری شده که اسم الههای از اساطیر دانمارکه و از 1528 پردازنده گرافیکی محبوب H100 انویدیا استفاده میکنه.
این ابر کامپیوتر جدید دانمارک نمونهای از چیزی به نام «هوش مصنوعی مستقل» هست که انویدیا اون رو به عنوان توانایی یک کشور برای تولید هوش مصنوعی با استفاده از زیرساختها، دادهها، نیروی کار و شبکههای تجاری خودش تعریف میکنه. اما برای کشورهایی که میخوان تاریخ رو بازنویسی کنن و اطلاعات دسترسی شهروندانشون رو کنترل کنن، حرکت به سمت هوش مصنوعی مستقل میتونه نگرانیهای جدی به همراه داشته باشه.
سخنان مدیرعامل انویدیا در مورد هوش مصنوعی مستقل
هوانگ توی صحبتهاش گفت:
«چه کشوری میتونه بدون این زیرساختها باشه؟ مثل این میمونه که هر کشوری بفهمه که شما به ارتباطات، حمل و نقل، مراقبتهای بهداشتی و زیرساختهای اساسی نیاز دارید. زیرساختهای اساسی هر کشور باید حتماً اطلاعات تولید کنه.»
فروش پردازندههای گرافیکی قوی برای هوش مصنوعی و زیرساختهای محاسباتی به دولتها یه تجارت جدید و سودآور برای انویدیا شده. این شرکت و شرکاش قبلاً سیستمهای هوش مصنوعی رو به کشورهایی مثل هند، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، نیوزیلند و سوئیس فروختن و حتی به کشورهایی مثل سنگاپور و امارات که سابقه نقض حقوق بشر دارن هم این سیستمها رو ارائه دادن.
توی بیانیه مطبوعاتی درآمد سه ماهه دوم 2025 انویدیا، هوانگ از هوش مصنوعی مستقل به عنوان یکی از چندین “بازار چند میلیارد دلاری” در آینده یاد کرد.
پروژههای هوش مصنوعی مستقل در سراسر جهان
انویدیا داره دنبال همکاری با دولتها برای توسعه زیرساخت هوش مصنوعی مستقل میگرده. پیشنهادش به دولتها اینه که ساخت سیستمهای هوش مصنوعی یه حرکت استراتژیک حساب میشه که میتونه به تامین منابع محاسباتی پیشرفته برای دانشمندان، محققان و صنایع داخلی کمک کنه.
این حرفش با شرکتهای فناوری همخوانی داره که باید برای تأمین سختافزار کافی برای ایجاد خوشههای محاسباتی هوش مصنوعی تلاش کنن. رقابت برای ساخت مدلهای هوش مصنوعی قویتر باعث شده که تقاضا برای انواع پردازندههای گرافیکی تخصصی که انویدیا و دیگران تولید میکنن، بیشتر بشه.
ایالات متحده هم داره تلاش میکنه تا در این حوزه تسلط پیدا کنه و از دسترسی دشمنانش به این فناوری جلوگیری کنه. به همین خاطر، صادرات بعضی از محصولات قدرتمند انویدیا مثل پردازنده گرافیکی H100 به چین و روسیه رو محدود کرده. همچنین، آمریکا یه توافقنامه با OpenAI و Anthropic امضا کرده تا به مؤسسه ملی استانداردها و فناوری دسترسی زودهنگام به مدلهای جدید هوش مصنوعی برای آزمایش و ارزیابی بده و اخیراً هم یه یادداشت امنیت ملی درباره هوش مصنوعی صادر کرده تا پیشرفتهای داخلی رو به عنوان دارایی ملی محافظت کنه.
اما انویدیا به رهبران دولتهای خارجی هم میگه که ساخت و آموزش سیستمهای هوش مصنوعی خودشون میتونه مزایای دیگهای هم داشته باشه.
توی یه مراسم در دبی اوایل سال جاری، هوانگ به عمر العلما، وزیر هوش مصنوعی امارات گفت: «این فرهنگ شما، هوش جامعه شما و تاریخ شما رو ثبت میکنه – شما مالک دادههای خودتون هستید.»
مدلهای پیشرفته امروزی با استفاده از حجم زیادی از خروجیهای خلاقانه انسان که بیشترشون از اینترنت میاد، آموزش داده میشن. البته همه کشورها به شهروندانشون اجازه نمیدن که اینترنت مشابهی رو ببینن. وقتی یک کشور ابزارهای هوش مصنوعی خودش رو کنترل میکنه، میتونه تصمیم بگیره که در مورد چه حقایقی آموزش ببینه.
خطرات هوش مصنوعی مستقل
گروهی از محققان در اندیشکده شورای آتلانتیک توی یه مقاله جدید درباره خطرات حاکمیت هوش مصنوعی هشدار دادن.
نویسندهها اشاره کردن که با توجه به مفهوم «حاکمیت»، این موضوع توی یه زمینه پیچیده ژئوپلیتیکی قرار داره. به عنوان یک مثال هشداردهنده، به بیانیه سال 2010 چین اشاره کردن که میگفت کنترل اینترنت توسط چینیها «مسئلهایه که به شکوفایی و توسعه اقتصادی ملی، امنیت دولتی و هماهنگی اجتماعی، حاکمیت و عزت دولت، و منافع اساسی مربوط میشه.»
همونطور که کاربران اینترنت چین به خاطر کنترل شدید اطلاعات نمیتونن درباره کشتار میدان تیانآنمن اطلاعاتی پیدا کنن، یه مدل هوش مصنوعی دولتی در چین احتمالاً درباره تبلیغات و دروغهایی که میگن این رویداد اصلاً اتفاق نیفتاده، آموزش دیده و عملاً سانسور رو توی برنامههای هوش مصنوعی ایجاد میکنه.
شروود نیوز با کنستانتینوس کومایتیس، کارشناس ارشد آزمایشگاه تحقیقات پزشکی قانونی دیجیتال در شورای آتلانتیک صحبت کرد. کومایتیس که یکی از نویسندههای مقاله هم هست، به ما گفت که انویدیا با استفاده از این اصطلاحات، بدون اینکه به طور واضح بهشون فکر کنه، سهواً در این قضیه مشارکت میکنه و شاید حتی به بعضی از چیزهایی که از سوی دولتهای مستبد میبینیم مشروعیت میبخشد.
کومایتیس گفت که وقتی کشورها از همکاری بینالمللی که باعث موفقیت اینترنت شده دور میشن، خطر انزوا به وجود میاد که میتونه منافع کمتری برای جامعه داشته باشه. متن باز بودن، نوآوری رو تسهیل میکنه. دموکراسی رو تسهیل میکنه. مشارکت رو تسهیل میکنه. کومایتیس گفت: «این همه چیزهایی رو که کشورهای دموکراتیک میخوان و کشورهای اقتدارگرا ازش میترسن، تسهیل میکنه.»
منبع : sherwood